Szesnastki Minolty cz. II
.
Minolta 16 MG
W 1966r inżynierowie z Minolty doszli do przekonania, że idea miniaturowego aparatu fotograficznego, który można zawsze mieć w kieszeni trochę się zaczyna rozjeżdżać, gdyż modele EE i EE II były znacząco większe od pierwszej Minolty 16. Wynikało to ze zmiany sposobu przewijania filmu,stałego celownika w którym zaczęły się pojawiać pierwsze informacje jak i zastosowania elementów światłoczułych oraz baterii do zasilania układów elektrycznych. Minolta MG została wyposażona w dość innowacyjny jak na tamte czasy system ekspozycji. Na korpusie nie znajdziemy pokręteł czasu migawek ani ustawiania przysłony. Do dyspozycji mamy jedno pokrętło które jednocześnie ustawia czas i przysłonę. Obracamy nim do czasu gdy ruchomy wskaźnik widoczny w okienku światłomierza pokryje się z wychyloną wskazówką galwanometru światłomierza. Jako element światłoczuły zastosowano ogniwo selenowe niewymagające dodatkowego źródła prądu. Sterowanie migawką i przysłoną odbywało się w sposób mechaniczny w zakresie 1/30s przy f 2,8 do 1/250 przy f 16.Ręczny wybór przysłon był możliwy tylko w przypadku ustawienia przełącznika migawek na symbol pioruna czyli w trybie fotografowania z użyciem lampy błyskowej. Wówczas ustawiany był czas ok 1/30 s , a przysłony wybierało się ręcznie przy pomocy pokrętła w zależności od odległości fotografowania, czułości filmu i mocy lampy błyskowej. Na korpusie umoszczono dwa gniazda do podłączenia dedykowanych lamp błyskowych na żarówki spaleniowe lub innych lamp z kabelkiem zakończonym wtyczką typu PC. W tym nowym modelu miniaturowego aparatu zastosowano również nowy obiektyw Rokkor 20mm/2,8 , jednak w dalszym ciągu bez możliwości nastaw. Był on wyskalowany na odległość ok 4 m, a większy zakres głębi ostrości był możliwy tylko przy większym przysłonięciu obiektywu
f2.8 - 7.75 ft. - 18.25 ft
F4 - 7 ft. - 25,25 ft.
F5.6 - 6 ft. - 56 ft.
F8 - 5.1 ft - nieskończoności.
f11 - 4,2 ft - nieskończoności.
f16 - 3.4 ft - nieskończoności.
Z poniższego zestawienia wynika, że dopiero przy przysłonie f8 strefa ostrości sięgała po nieskończoność. Producent w przypadku tego modelu nie oferował dodatkowych soczewek korekcyjnych jak to miało miejsce
u poprzedników, a jako filtry w komplecie były tylko filtr żółty i UV.Filtry barwne nie były już jak w poprzednio w postaci malutkich ramek montowanych na korpusie lecz przybrały one formę litery L i przykręcało się je do obudowy aparatu z wykorzystaniem gniazda statywowego. Przed obiektywem umieszczono natomiast przesuwaną zasłonkę i dodatnią soczewkę umożliwiającą fotografowanie z bliższych odległości.
F2.8 - 3.4 ft. - 4,5 ft.
F4 - 3,25 ft. - 4,75 ft.
F5.6 - 3.1 ft. - 5,4 ft.
F8 - 3,0 ft. - 6,5 ft.
f11 - 2,5 ft. - 9,1 ft.
f16 - 2,2 ft. - 10 Ft.
Zasłonięcie obiektywu powodowało blokowanie spustu, a wysunięcie soczewki zbliżeniowej sygnalizowane było w celowniku pojawieniem się czerwonego paska. W celowniku były również widoczne indeksy określające pole widzenia przy fotografowaniu z bliska.
Film o długości pozwalającej na zrobienie 20-tu zdjęć formatu 11x 14mm umieszczony był w typowej już dla tej linii aparatów zespolonej kasetce .Przewijanie filmu i napinanie migawki następowało poprzez obrócenie
o 120 stopni dość dużego koła umieszczonego na górnej płycie aparatu. W jego środkowej części widoczny jest licznik pozostałych do wykorzystania klatek filmu.
Korpus aparatu był wykończony na matowo w naturalnym kolorze aluminium, choć oferowane były również w kolorze złotym. Był on sprzedawany w eleganckich kasetkach wraz z dodatkowymi akcesoriami w postaci lampy błyskowej i filtrów do 1971 r, a w Europie również pod nazwą Reuve 16. W kasetce wraz z instrukcją załączone było oryginalne zdjęcie na papierze fotograficznym wykonane tym typem aparatu.
Minolta MG-S
Rok 1970 przyniósł kolejny model miniaturowego aparatu fotograficznego wyprodukowanego przez Minoltę. Jest to z pewnością najbardziej zaawansowana technologicznie konstrukcja 16-to milimetrowej linii aparatów fotograficznych Minolty. Tym co odróżnia ten aparat od poprzednika jest rozbudowany system expozycji i powiększona do 12x17 mm klatka obrazowa. W aparacie tum mógł być zastosowany tylko film bez perforacji lub wprowadzony w tym czasie kinowy film 16 S charakteryzujący się perforacją po jednej stronie. Na wywołanym filmie widać,że klatki obrazu nie są ułożone pośrodku filmu, ale
z lekkim przesunięciem w kierunku jednej krawędzi.
Zasadnicza zmiana nastąpiła jednak w mechanizmach naświetlania filmu. Fotografujący ma do wyboru dość szeroki wachlarz migawek od 1/30 do 1/500 sekundy. Szybkość migawki jest wstępnie wybierana przez fotografa, a do niej automatyka aparatu wybiera odpowiednią przysłonę. Oczywiście wstępnie należało również wybrać czułość używanego filmu. Robiło się to poprzez obrót pokrętła umiejscowionego na przedniej ściance korpusu co jednocześnie
w sposób mechaniczny przysłaniało umiejscowiony za pokrętłem element fotoelektryczny CdS. Zakres możliwych do ustawienia czułości filmu rozciągał się od 25 do 400 ASA co dawało zakres pomiarowy od 8 do 17 EV .Sterowanie migawką lub przesłoną dokonuje się przy pomocy mniejszego pokrętła umiejscowionego po lewej stronie na górnej płycie aparatu. Jego zewnętrzna część służy do wyboru szybkości migawki, natomiast tarczą wewnątrz tego pokrętła można wybierać przysłony w przypadku stosowania lamp błyskowych, albo ustawić w pozycji A co załączało automatyczny dobór parametrów . Aktualna wartość wybranej przysłony pokazywała wskazówka galwanometru widoczna w okienku umieszczonym po lewej stronie. Na górnej płycie aparatu znajdziemy jeszcze spust migawki i pokrętło przewijania filmu. Aparat został wyposażony w czterosoczewkowy obiektyw Rokkor 2,8/23mm o stałej ostrości ustawiony na ok 3,5m Przed obiektywem wbudowano podobnie jak i w poprzednim modelu przesuwną soczewkę umożliwiająca fotografowanie z odległości 1,2m oraz zasłonkę obiektywu blokująca jednocześnie spust migawki i wyłączająca elektronikę aparatu. Na przedni panel montowane są dodatkowe filtry barwne, filtr szary, UV, i dwie dodatkowe soczewki umożliwiające robienie ostrych zdjęć z odległości 40 i 80 cm Trochę zadziwiająca jest dbałość firmy o dodatkowe wyposażenie do zdjęć z małych odległości.
Aparat podobnie jak i poprzednik wykończony był na matowo w naturalnym kolorze aluminium lub w kolorze czarnymi Można go również było kupić w ładnej kasecie zawierającej wszystkie dodatkowe elementy wyposażenia.
Minolta 16 QT
W 1972 roku, kiedy amerykanki gigant fotograficzny Kodak wprowadził na rynek nowy format filmów i aparatów fotograficznych zwanych potocznie 110, Minolta wypuściła ostatni swój produkt na film 16mm ładowany do rozbieralnych kaset.
W porównaniu do poprzedniego modelu , w tym aparacie szybkość migawki ograniczono do dwóch wartości 1/30 i 1 /250 sekundy i w związku ze sposobem doboru prawidłowej ekspozycji przypomina on trochę model MG. Migawka 1/30 s służy w zasadzie do pracy w słabszych warunkach i z podpiętą lampą błyskową, a czas 1/250 s podczas fotografowania w typowych warunkach fotograficznych w dobrym oświetleniu. Do przełączania się pomiędzy tymi dwoma czasami służy dźwigienka na górnej płycie aparatu. Aby dokonać prawidłowego wyboru przysłony należy trzymając aparat wycelowany w obiekt, obracać wystającym fragmentem koła nastawczego aż do czasu gdy w wizjerze zapalą się równoczesność dwa wskaźniki z napisem OK.W przypadku kiedy pali się tylko jeden wskaźnik należy obracaC kołem w kierunku wskazującym przez ten wskaźnik. Przed samym kołem nastawczym przysłony znajduje się metalowy występ, który jesteśmy zmuszeni wcisnąć aby obrócić kołem przysłon. Jest to po prostu dźwigienka załączająca obwód elektryczny światłomierza zasilanego 1,35V baterią PX-30 .Jako element światłoczuły zastosowano ogniwo CdS zabudowane centralnie wewnątrz tarczy służącej do ustawiania czułości filmu. Jako obiektyw zastosowano trzysoczewkowy Rokkor 23mm/ f 3,5 przysłaniany zasuwką blokującą jednocześnie spust migawki. Nowością w tym modelu jest możliwość czteropozycyjnego ustawiania ostrości .Odbywa się to za pomocą suwaczka umiejscowionego na dolnej płycie aparatu.
Minolta 116 QT była ostatnim aparatem Minolty wykorzystującym ładunki filmowe wprowadzone przez tę firme pod koniec lat pięćdziesiątych.
W 1972 roku amerykański gigant fotograficzny Kodak wprowadził ma rynek nowy format wykorzystujący film szerokości 16mm znany dzisiaj pod nazwą Pocket 110. System ten w stosunkowo krótkim czasie stał się popularny pośród amatorów typowego pamiątkowego fotyografowaniai i swiat fotograficzny został "zalany "mniej lub bardziej zaawansowanymi modelami aparatów na ten film. Minolta kończąc dotychczasowa linię równiez wypuściła kilka modeii na ten rodzj filmu, a nawet dwie lustrzanki jednobiektywowe z obiektywami typu zoom, czy aparat przystosowany do fotografowania pod wodą.To już jerdnak inny rozdział w histori sprzętu fotograficznego.
Galeria foto
Kilkanaście zdjęć zrobionych Minoltą QT na 25-cio letnim filmie Orwo UP22 DS8.