Pilchowice
Okolice
Pilchowice to największa wieś w gminie Wleń , której nazwę „Pilhovit” wymieniano w dokumencie z 1217 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza. W późniejszym okresie nazwa uległa zmianie i do roku 1945 wieś nazywała się Mauer. Początkowo wieś pełniła rolę służebną dla wleńskiego zamku, a po śmierci w 1368r. księżnej Agnieszki, wdowy po Bolku II wieś przeszła pod prywatne władanie. Właścicielami stali się członkowie znanego śląskiego rodu – Zedlitzowie. Oni jednak po kilku latach, bo już w 1377r. sprzedali wieś Tymo von Kolditzowi, który z kolei w 1391r odsprzedał Pilchowice Hansowi von Rederowi z pobliskiego Nielestna. W kolejnych latach właściciele wsi zmieniali się dość często, ale zawsze byli to przedstawiciele znanych rodów śląskich - Zedlitzowie, Rederowie lub Schaffgotschowie właściciele pobliskiego Nielestna lub Wleńskiego Gródka zwanego Lennem. Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej nowym właścicielem Lenna i Pilchowiic stał się płk Adam von Kuhlhans. W 1728r. drogą dziedziczenia spadkowego wieś przejął Wilchelm von Waldmann hr, Grunfeld und Guttenstadten i aż do roku 1825 Pilchowice pozostawały we władaniu tej rodziny. W tym to roku majątek ziemski nabyli bracia von Haugwitzowie i do czasu zakończenia II wojny światowej przedstawiciele tej rodziny byli właścicielami dóbr ziemskich w Pilchowicach i pobliskim Lennie.
Z chwilą zakończenia II wojny światowej cały Dolny Śląsk na mocy układu poczdamskiego został włączony w granice państwa polskiego. W latach 1946-47 niepozostających tutaj mieszkańców narodowości niemieckiej deportowano do stref okupacyjnych na zachód od Odry. Dokonała się całkowita wymiana narodowościowa mieszkańców tych ziem, niestety ale w wielu przypadkach ze szkodą dla historii i kultury.
Terytorialnie Pilchowice rozciągają się wzdłuż brzegów Bobru na na długości ok 2 km z wyróżniającymi się dwoma rejonami większego zgrupowania budynków. Najstarsza część wsi zlokalizowana jest w okolicach dzisiejszej fabryki tektury i wyrobów papierowych, mostu na Bobrze oraz wzdłuż lokalnej drogi prowadzącej do Radomic. Tu znajduje się szkoła, sklep spożywczy, remiza straży pożarnej, kilka okazalszych budynków dawnych pensjonatów, a także niewielki poewangelicki kościółek ze skromnym wyposażeniem. Druga część wsi położona jest w rejonie wiaduktu kolejowego nad drogą prowadzącą do Strzyżowca i dalej do Jeleniej Góry. Znajdował się tu kiedyś spory folwark lecz niestety do dzisiaj zachował się tylko budynek mieszkalny. Tuż przy drodze był dawniej zajazd ze sporą salą taneczną, niestety również w stanie ruiny. Nieco poniżej drogi, na Bobrze ma początek kanał wodny doprowadzający wodę do niewielkiej elektrowni Pilchowice II. Ponad drogą góruje potężny trzyprzęsłowy wiadukt linii kolejowej J. Góra - Lwówek Śląski, a tuż za nim jest drugi z trzech tuneli kolejowych na tej trasie.
Drogowy most nad Bobrem wykonany z stalowych elementów połączonych nitami umożliwia przejazd na lewą stronę Bobru , a dalej do Radomic lub Maciejowca. W końcowej fazie wojny przez ten most uciekali przed sowieckimi wojskami mieszkańcy pobliskich okolic. Jak wspomina Magnus von Braun – ojciec „rakietowego barona” został on zaminowany przez wycofujące się oddziały wojsk hitlerowskich i tylko dzięki unieszkodliwieniu zapalników przez jednego z mieszkańców nie doszło do jego zniszczenia.
Fabryka Płyt Filtracyjnych i Tektury "BEMA"
Holzstoff- u. Pappenfabrik "Marienthal"
Fabryka wyrobów drewnianych i papierowych Paula Grima została wybudowana w 1889 roku. Początkowo do napędu maszyn i urządzeń wykorzystywane były trzy turbiny wodne i silnik parowy. Woda do zasilania turbin doprowadzona jest kanałem biegnącym tuż obok drogi skąd widoczne są urządzenia inżynieryjne służące do spiętrzaniu wody.. Urządzenia te pracują do dzisiaj tworząc małą elektrownię wodna nie związaną z istniejącym zakładem. Fabryka przez cały czas działalność wytwarzała rożnego rodzaju tektury używane min. do filtrów, w przemyśle meblarskim, a w pewnym okresie papierowe podstawki pod kufle piwne. W okresie powojennym fabryka została upaństwowiona i nosiła nazwę Fabryka Płyt Filtracyjnych "FILTR" a obecnie po zmianie właściciela „BEMA” Fabryka Płyt Filtracyjnych i Tektury