Kiev |Wega - wschodnie rodzeństwo Minolty
.
Kiev Wega
Wega I
Pisząc o aparatach Minolty na film 16-to milimetrowy nie sposób wspomnieć o produktach byłego ZSRR czyli o aparatach Kiev-Wega. Jak to w tym państwie bywało, nie przejmowano się prawami patentowymi tylko kopiowano rozwiązania techniczne które zostały już wdrożone w innych państwach. W ten sposób radzieccy inżynierowie „wynaleźli” jeszcze przed wojną FED-a czyli dość wierną kopię niemieckiej LeicyII. Po zakończeniu II wojny światowej sowieci przejęli całą linie produkcyjną niemieckiego Contax-a i w ten sposób w latach pięćdziesiątych rozpoczęli produkcję małoobrazkowych Kievów. Wspomnieć tu należy też
o średnioformatowym aparacie Salut będącym kopia Hasselblata 1000f czy aparatami serii Moskwa będącymi kopiami niemieckich Zeissów na film typu 120 i formacie ramki 9x6 cm. Tak było również z opisywanym tu miniaturowym aparatem , który w ZSRR został wprowadzony na rynek pod nazwą Wega. Jest to niemal idealna kopia pierwszej japońskiej Minolty16. Posiada tak jak i pierwowzór obiektyw typu fix-focus o ogniskowej 23mm i jasności f 3,5, trzystopniowy zakres czasów i wymienne filtry wsuwane w obudowę. Również kaseta na film jest taka sama i można stosować ją zamiennie. Wega ma trzy czasy migawki oznaczone jako 1/30, 1/60
i 1/200 sekundy, natomiast przysłonę można było ostawiać w typowym ciągu od f 3,5 do 11. Licznik klatek był wyskalowany do 20-tu, który należało ręcznie ustawić w pozycji startowej po włożeniu nowej kasetki z filmem. W tej wersji aparat był produkowany w dwóch odmianach różniących się wyglądem zewnętrznego pudełka, które posiadało wcięcie ułatwiające nacisk na spust migawki podobnie jak w Minolcie 16II.
Z dostępnych informacji wynika,że aparat produkowano w latach 1960-62.
Wega II
Już w 1962 r. pojawił się kolejny model tego aparatu w zmodyfikowanej wersji. Trzeba tu sprawiedliwie przyznać, że w porównaniu z oryginałem modyfikacja dość znacznie poprawiła właściwości fotograficzne aparatu. Ulepszenie polegało na dodaniu mechanizmu ustawiania ostrości w zakresie od 0,5m do ∞ . Umożliwiało to małe pokrętło, które odsłaniało się na górnej płycie po rozsunięciu aparatu. Dodatkowym elementem ułatwiającym posługiwanie się tym aparatem jest niewielki obrotowy kalkulator ekspozycji. Po jakimś czasie zmodyfikowano nieco kształt prawej strony korpusu. Zyskała ona krawędź osłaniającą pokrętła przysłon i migawki przed przypadkową zmiana ustawień , a także osłaniała wystający zaczep paska na nadgarstek. Przekonstruowano również lekko zabierak i kasetkę filmu. Szpuleczka odbiorcza w kasecie i zabierak w porównaniu do poprzednika posiadały mniejszą o kilka mm średnicę co umożliwiało nawinięcie większej ilości filmu pozwalającej na naświetlenie 30-tu klatek o formacie 10x14mm. Również i w tym modelu spotyka się odmiany różniące się kolorem cyfr w kalkulatorze naświetlania lub łacińskim napisem „Vega” na górnej płycie aparatów przeznaczonych na rynek zachodni Poprzez poczernienie ramek wizjera, filtrów, tarcz kalkulatora i prawej strony korpusu zyskała estetyka i całość prezentowała się dość elegancko. Aparat sprzedawany był w solidnym kartonowym pudełku gdzie znajdowały się dodatkowe akcesoria w postaci ramki formatowej do powiększalnika, dodatkowej tarczy do koreksu ,futerału z dwoma filtrami i dodatkowej kasety na film umieszczonej w plastikowym pudełku. Z dostępnych w internecie informacji wynika, żę aparat w takiej postaci produkowany był do 1964 roku.
Kiev 30.
w 1974 roku światło dzienne ujrzał kolejny model aparatu na film 16mm. Zasadniczą zmiana jaka w tym modelu nastąpiła było powiększenie klatki obrazowej do 13x17 mm, a więc identycznie jak w wprowadzanym właśnie formacie Kodaka Pocket 110. Jako, że przy takim formacie klatki nie mógł być już stosowany typowy film kinowy 16 mm, przemysł ZSRR dostarczał gotowe ładunki do załadowania w kasetkę, albo można było sobie kupić puszkę z 10-cioma metrami filmu, który należało samemu przyciąć na odpowiedni wymiar i załadować do kasetki.Zmianie uległo też zewnętrzne pudełko, które teraz było całkowicie czarne z wstawkami imitującymi skórę, natomiast kalkulator ekspozycji przeniesiono na tylną ściankę. Pozostałe parametry pozostały nie zmienione i tak jak u poprzedników były dostępne tylko czasy 1/30, 1/60 i 1/200 sekundy. Pozostawiono ten sam obiektyw Industar 23/3,5 z możliwością ustawiania ostrości od 0,5m do ∞. Mimo iż aparat posiadał gniazdko do podłączenia lampy błyskowej nie miał on sanek dla osadzenia stopki lampy. Pytaniem pozostaje czy przemysł fototechniczny ZSRR w tamtym czasie oferował jakąś niewielkich rozmiarów lampę na żarówki błyskowe.
Kiev 30M
To kolejna mutacja podstawowego modelu z którego usunięto gniazdo lampy błyskowej i kalkulator ekspozycji.Po za tymi drobnymi szczegółami w niczym sieęon nie różnił od poprzednika.
Kiev 303
To ostatnia wersja z serii miniaturowych aparatów fotograficznych produkowanych na rynek cywilny przez przemysł dawnego ZSRR. Widać, że i tam ekonomia zaczęła działać, gdyż metalowa zewnętrzną obudowę korpusu zastąpiono tu plastikiem.Zrezygnowano z wymiennych filterków wsuwanych
w przednią ściankę korpusu, ale za to dodano dodatkowy czas otwarcia migawki 1/125s.Oprócz podatawowego modelu w kolorze czarnym były również z obudową w kolorze czerwonym i zielonym.
